Se si do të duket bota pas shkatërrimit, është përjetësuar në libra, filma dhe video lojëra. Dhe sigurisht kjo mbetet diçka e rëndësishme pasi çdo vit ka teori të ndryshme, shkruan newsbeast.
Por çfarë do të ndodhë nëse skenarët më të zymtë konfirmohen dhe në fund ndodh Apokalipsi?
Si do të jenë gjërat një ditë pas fundit të botës, kur gjithçka do të jetë e panjohur dhe njerëzimi i civilizuar do të humbasë kohezionin e tij?
Ku do të shkojë dhe çfarë do të bëjë i mbijetuari pa energji elektrike dhe ujë të pijshëm?
Gjithnjë e më shumë njerëz po parashikojnë të ardhmen e frikshme dhe natyrisht ne nuk po flasim për teoricienët por për shkencëtarët që përpiqen të pikturojnë tablonë e katastrofës dhe çfarë do të thotë diçka e tillë për sistemin financiar, mënyrën tonë të jetesës, por edhe flluskat eterike në të cilat ne vazhdojmë të jetojmë kur planeti ynë të shkatërrohet.
Ditët e para
Një ditë do të zgjohemi në mëngjes dhe të gjithë të tjerët do të kenë vdekur. Kjo epidemi që goditi universin në fund do të zhdukë njerëzimin. Pra, sa mund të qëndroni në shtëpinë tuaj të vogël të paprekur nga e gjithë kjo?
Përgjigja është e thjeshtë: jo shumë. Sipas gjigantit energjetik National Grid, i cili për arsyet e veta ka krijuar një skenar të ngjashëm, elektrifikimi i qyteteve do të jetë një nga gjërat e para që do të ndodhë.
Sipas vlerësimeve përkatëse, do të kemi ujë dhe energji elektrike për një ditë dhe më pas do të kthehemi në kohët parahistorike, raporton abcnews.al
Por ushqimi gjithashtu do të jetë një tjetër histori. Sepse në filmat për fundin e botës, i mbijetuari mund të hyjë në supermarketin e zbrazët dhe të blejë çfarë të dojë pa paguar, por realiteti do të jetë ndryshe. Kufomat e dekompozuara në korridoret e supermarketeve do të jenë burime të mëdha infeksioni.
Por nuk do të mund të jetoni as në qytet. Kështu që ju duhet të largoheni. Por ku do të shkoni? A do të konsumoni ushqim të konservuar për një jetë të tërë në vilat e pushimeve ku qëndruan heronjtë e filmave të katastrofës?
Por diçka e tillë mund të ndodhë për të mbijetuarit.
Ata duhet të përqendrohen në kultivimin e tokës dhe zgjedhjen e klimave të buta me tokë pjellore, sipas ekspertit Leon Durbin, kompania e të cilit (Wildwood Bushcraft) është i specializuar në skenarë të tillë mbijetese në shkretëtirë pa furnizime dhe pa shpresë.
Sipas tij, druri është një mjet që do t’ju japë gjithçka që ju nevojitet për të rindërtuar jetën nga e para. Por, para se të largoheni nga qyteti, kaloni nëpër një dyqan të braktisur të pajisjeve dhe merrni një sharrë, një sëpatë, një lopatë, një kapelë dhe një thikë gjahu.
Këto teknika të mbijetesës së specialistëve do të jenë jashtëzakonisht të dobishme në mjedisin e ri. Por sipas psikologes Cecelia De Felice, çmenduria fshihet në këtë model të ri të jetës dhe vetmisë.
“Do të jeni në një gjendje traumatike,” shpjegon ai, do të bëheni të vetmuar dhe paranojakë.
Por kontakti me të mbijetuarit e tjerë nuk do të jetë aspak i lehtë: “Kini kujdes”, na këshillon ai, “dhe ata do të jenë të vetmuar dhe paranojakë. Sigurisht që ju jeni më të fortë në një ekip. Por ju nuk e dini nëse ata do t’ju ndihmojnë apo thjesht do të vjedhin furnizimet tuaja. “Mos i besoni askujt”, përfundon ai, duke i bërë gjërat edhe më të frikshme.
Sa i përket gjuetisë famëkeqe të karburantit, e cila supozohet të jetë monedha e re pas fatkeqësisë, mos prisni të përjetoni momente të “Mad Max”. Këto bëhen vetëm në kinema. Realiteti tregon se asnjë karburant nuk do të mbijetojë, pasi gjithçka ka një datë skadimi, raporton abcnews.al
Ato i përkasin substancave higroskopike, të cilat marrin dhe mbajnë molekulat e ujit nga mjedisi. Dhe e dini se çfarë i bën uji benzinës? Me kalimin e kohës, karburanti do të thithë aq shumë ujë sa do të bëhet i padobishëm.
Edhe në tanket hermetike, do të zgjasë maksimumi deri në gjashtë muajsh. Druri ka shumë të ngjarë të jetë ari energjetik në botën post-apokaliptike. Sipas profesorit, Alan Weisman, një nga problemet më urgjente me të cilat përballet planeti i trazuar dhe njeriu edhe më i shqetësuar pas katastrofës do të jetë katastrofa bërthamore.
Shumica e centraleve bërthamore, do të jenë mbushur me ujë. Uji qarkullon midis reaktorëve dhe i ftoh ato. Pa ndihmën e njerëzve, uzina do të mbyllet automatikisht dhe uji do të vazhdojë të ftohet me ndihmën e vajit.
Kjo është arsyeja pse është e nevojshme të gjejmë një strehë të sigurt larg reaktorëve bërthamorë. Pra, Perëndimi do të shndërrohet në një holokaust bërthamor, kështu që harroni Europën dhe Amerikën e Veriut.
Ku do të shkonte të jetonte profesori Weisman? Vetëm në një vend: në Kanada.
Filloni të ndërtoni një varkë, tha Weisman.
Por a do të mbijetojë njerëzimi nga rënia e meteorit si ai që zhduku dinozaurët, apo do të zhduket duke i dhënë mundësinë një specie tjetër?
A do të ketë të mbijetuar që do të jenë në gjendje të ripopullojnë Tokën dhe të evoluojnë biologjikisht për të përmbushur nevojat e reja të botës post-apokaliptike?
Apo zgjidhja do të ishte të braktisim Tokën dhe të jetojmë në hapësirë, me shpresën për të gjetur një planet që mund të jetë i banueshëm.
Profesor Mark Pagel, një nga biologët kryesorë evolucionarë dhe autor i “Wired For Culture”, përpiqet t’u japë një përgjigje bindëse këtyre pyetjeve në lidhje me evolucionin njerëzor. Pagel tha se ekziston mundësia e mbizotërimit të makinave inteligjente pas zhdukjes së njeriut dhe sipas tij shpresa jonë e vetme për mbijetesë është nëntokA, aty ku gjitarët dikur jetonin.
Akademiku, pasi citoi si burime të mundshme të katastrofës botërore skenarët e njohur të ndryshimit të klimës, mungesën e energjisë ose ushqimit, luftërat bërthamore, pandemitë dhe të ngjashme, tha se asnjë katastrofë nuk ka të ngjarë të fshijë plotësisht faktorin njerëzor nga faqja e dheut.
Vetëm në rast të ndonjë përplasje të Tokës me një asteroid atëherë zhdukja e njerëzimit do të ishte e sigurt. Prandaj njeriu do të mbijetojë, edhe pse miliarda do të vdesin. Por do të rikthehemi në Epokën e Gurit.
Ushqimi do të jetë i pakët dhe sigurisht kërkesat do të jenë të mëdha. Por njerëzimi do të jetë në gjendje të shërohet, dhe do të rifitojmë kulturën tonë përmes akumulimit të ngadaltë të njohurive, teknologjisë dhe aftësive që na nxorën nga Epoka e Gurit për herë të parë, raporton abcnews.al
Dhe me njohuritë që do të kemi ne do të “ri-zbulojmë” sesi të kultivojmë tokën dhe si të jetojmë në mënyrë harmonike së bashku në vendbanimet dhe qytetet. Në fakt, nëse kushtet që do të mbizotërojnë në Tokë janë krejtësisht të ndryshme, modelet që ai ka krijuar madje parashikojnë ndryshime rrënjësore evolucionare te njerëzit.
Ai flet në mënyrë eksplicite për “njerëzit e mutuar”, pasi ata që do të jenë imunë ndaj patogjenëve që shkaktuan zhdukjen e njerëzve, për shembull, janë ata që do të mbijetojnë. Nuk përjashtohet mundësia që të jetojmë nëntokë apo në ujë, në mënyrë që të mbijetojmë në kushtet jo shumë të favorshme që do të krijohen.
Rezultati
Duam apo nuk duam ne, do të vazhdojmë të paguajmë taksat normalisht.
Kjo për arsye se Zyra Tatimore e SHBA-së ka hartuar prej kohësh një plan post-apokaliptik se si do të vazhdojë të mbledhë taksat e qytetarëve me fat që i mbijetuan katastrofës bërthamore.
Sipas manualit përkatës, gjërat priten të kthehen në normalitet brenda një muaji pas holokaustit bërthamor. Drejtësia tatimore do të ekzistojë një herë pas fundit të botës.
Së dyti, ne nuk do të kemi asgjë për t’u frikësuar për sa kohë që ne kemi pëllumbat pranë nesh. Ne mund të mos kemi ujë, ushqim dhe energji elektrike, por letrat tona do të shkojnë kudo në botë. Dhe ata do të kthehen në … Kinë.
Ushtria e Republikës Popullore ka trajnuar një ushtri të madhe pëllumbash transportues për të përmbushur nevojat e komunikimit të vendit nëse do të ndodhte diçka me rrjetet ekzistuese. Por duhet të dini gjuhën kineze.
Por edhe argëtimi ynë do të jetë i garantuar. Të pëlqejnë macet? Nëse jo, këtu është një produkt i ri vetëm për ju.
Federata WWE (World Wrestling Entertainment) është kujdesur për ruajtjen e rreth 50,000 kasetave të garave në një strehë bërthamore në fshatin Nju Jork. Kjo ishte ajo, ne do të shohim vazhdimisht Hulk Hogan!
Dhe ne do të shijojmë edhe një herë Hulk Hogan të shoqëruar me birrë dhe pije freskuese. Ne e dimë këtë që nga viti 1955, kur në mes të etheve të Luftës së Ftohtë, qeveria amerikane vendosi të kontrollojë efektet e radioaktivitetit në “pijet e paketuara komercialisht”.
Ajo që ata bënë ishte hedhja e një bombe atomike në arka me pije joalkoolike dhe birra dhe për të parë nëse ishin të konsumueshme pas katastrofës. Sidoqoftë, shkencëtarët në atë kohë arritën në përfundimin se këto produkte në shishe qelqi mund të përdoreshin si zëvendësues të ujit.
Por nuk do të kemi probleme me ushqimin. Organizata Holandeze për Kërkime Shkencore të Aplikuara, e cila eksperimenton me printimin 3D të objekteve të ngrënshme, ka në duar një shkop magjik të bërë nga materiale të tilla si algat, insektet dhe krimbat e miellit.
Në përgjithësi, edhe pa orë dhe kalendarë do të dimë saktësisht se në çfarë viti jemi. Një satelit sferik (Laser Geodynamics Satellite-1) që orbiton Tokën dhe për momentin regjistron informacion në lidhje me lëvizjen e pllakave tektonike të planetit tonë.
Sateliti përmban një pllakë që përshkruan Tokën në tre pika të ndryshme në historinë e saj gjeologjike: 268 milionë vjet më parë (kur kontinentet nuk ishin ndarë ende), tani (në 1976, kur u lëshua sateliti) dhe 8.4 milionë vite nga tani.
Kështu që kur të kthehet në Tokë, kushdo që e gjen do të jetë në gjendje të bëjë një vlerësim të mirë të kronologjisë në të cilën jeton duke e krahasuar hartën e Tokës në atë kohë me hartat e dyta dhe të treta të LAGEOS.
Dhe nëse asnjë nga këto nuk funksionon, udhëtoni drejt arkipelagut polar, afër Polit të Veriut dhe gjeni Thesarin e Farërave të paprekura. E prodhuar në Norvegji dhe kushton 7.5 milionë euro, Svalbard Global Seed Vault, është krijuar për t’i bërë ballë pak a shumë katastrofës, strehon 770,000 fara të ndryshme të ruajtura në -18 gradë Celsius.
Kjo është gjithçka që na nevojitet për të kolonizuar planetin përsëri.
